پرش به محتوا

بیل کلینتون: تفاوت میان نسخه‌ها

ویرایش پیوندها
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها)
ربات‌ها
۴۹۰٬۸۸۷ ویرایش‌ها
نجات ۴ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0
خط ۹۰: خط ۹۰:
== ریاست جمهوری ==
== ریاست جمهوری ==
[[پرونده:Bill Clinton Overseas Visits.svg|بندانگشتی|کشورهای بازدیدشده توسط کلینتون در زمان ریاست‌جمهوری.]]
[[پرونده:Bill Clinton Overseas Visits.svg|بندانگشتی|کشورهای بازدیدشده توسط کلینتون در زمان ریاست‌جمهوری.]]
کلینتون هنگام ریاست جمهوریش مدافع قوانین و برنامه‌های متنوعی بود، که بسیاری از آن‌ها تبدیل به قانون شدند یا از سوی [[قوهٔ مجریه]] پیاده شدند. سیاست‌های او مخصوصاً [[قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی]] و اصلاحات رفاهی به فلسفهٔ حکومتی شیوه سوم میانه روانه منتسب شده‌است.<ref>{{cite news | last=Safire | first=William | title=Essay; Looking Beyond Peace | work=The New York Times | date=December 6, 1993 | url=http://www.nytimes.com/1993/12/06/opinion/essay-looking-beyond-peace.html | accessdate=October 29, 2008}}</ref><ref>{{Cite news|last1=Duffy|first1=Michael |last2=Barrett |first2=Laurence I. |last3=Blackman |first3=Ann |last4=Carney |first4=James | title=Secrets Of Success | work=[[تایم]] | date=November 29, 1993 | url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,979697,00.html | accessdate=October 29, 2008}}</ref> در امور بودجه‌ای، سیاست [[محافظه‌کاری مالی|محافظه‌کارانهٔ مالی]] او به کاهش [[کسری بودجه]] کمک کرد.<ref name=wp070914>{{cite news | url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/09/14/AR2007091402451.html | title=Greenspan Is Critical Of Bush in Memoir | author=Bob Woodward | newspaper=Washington Post | date=September 15, 2007 | accessdate=January 9, 2014}}</ref><ref name=bbc010115>{{cite news | url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/1110165.stm | title=Bill Clinton's economic legacy | newspaper=BBC news | date=January 15, 2001 | accessdate=January 9, 2014 | author=Steve Schifferes}}</ref> کلینتون طولانی‌ترین دورهٔ انبساط اقتصادی دوران صلح را در [[تاریخ آمریکا]] مدیریت کرد.<ref>{{cite news | url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/02/02/AR2008020202521.html | title=Bill Clinton's Legacy | first=Peter| last=Baker| work=The Washington Post | date=February 3, 2008 | accessdate=July 13, 2010}}</ref><ref>{{cite web | url=http://www.history.com/topics/bill-clinton | title=Bill Clinton | publisher=History.com| accessdate=July 13, 2010}}</ref><ref name=NYTExpansion>{{cite news| title=The Battle of the Decades; Reaganomics vs. Clintonomics Is a Central Issue in 2000| url=http://www.nytimes.com/2000/02/08/business/the-battle-of-the-decades-reaganomics-vs-clintonomics-is-a-central-issue-in-2000.html| last=Stevenson| first=Richard| newspaper=The New York Times| date=February 8, 2000| accessdate=March 15, 2011}}</ref> دفتر بودجهٔ کنگره در $۶۹ میلیارد در ۱۹۹۸، $۱۲۶ میلیارد در ۱۹۹۹، و $۲۳۶ میلیارد در ۲۰۰۰ سه سال پایانی ریاست جمهور او مازاد بودجه گزارش کرد.<ref>{{cite web| url=http://www.cbo.gov/publication/43904 | title=Revenues, Outlays, Deficits, Surpluses, and Debt Held by the Public, 1968 to 2007, in Billions of Dollars | publisher=Congressional Budget Office | date=September 2008 | format=PDF | accessdate=July 13, 2010}}{{پیوند مرده|date=January 2016}}</ref><ref>{{cite web | url=http://factcheck.org/2008/02/the-budget-and-deficit-under-clinton | title=The Budget and Deficit Under Clinton | publisher=FactCheck.org | accessdate=August 17, 2011| archiveurl= https://web.archive.org/web/20110728091132/http://factcheck.org/2008/02/the-budget-and-deficit-under-clinton/| archivedate=July 28, 2011 | deadurl=no}}</ref> [[خزانه داری]] آمریکا در ۱۹۹۷، $۵٫۴۱۳ تریلیون کسری بودجه، و در ۱۹۹۹ $۵٫۶۵۶ تریلیون کسری بودجه گزارش کرد.<ref>{{cite web | title=Historical Debt Outstanding - Annual 1950 - 1999 | url=https://www.treasurydirect.gov/govt/reports/pd/histdebt/histdebt_histo4.htm | website=Treasury Direct}}</ref> کلینتون در پایان ریاست جمهوریش به نیویورک نقل مکان کرد و به زنش کمک کرد آنجا در انتخابات سنا به پیروزی برسد.
کلینتون هنگام ریاست جمهوریش مدافع قوانین و برنامه‌های متنوعی بود، که بسیاری از آن‌ها تبدیل به قانون شدند یا از سوی [[قوهٔ مجریه]] پیاده شدند. سیاست‌های او مخصوصاً [[قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی]] و اصلاحات رفاهی به فلسفهٔ حکومتی شیوه سوم میانه روانه منتسب شده‌است.<ref>{{cite news | last=Safire | first=William | title=Essay; Looking Beyond Peace | work=The New York Times | date=December 6, 1993 | url=http://www.nytimes.com/1993/12/06/opinion/essay-looking-beyond-peace.html | accessdate=October 29, 2008}}</ref><ref>{{Cite news|last1=Duffy|first1=Michael |last2=Barrett |first2=Laurence I. |last3=Blackman |first3=Ann |last4=Carney |first4=James | title=Secrets Of Success | work=[[تایم]] | date=November 29, 1993 | url=http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,979697,00.html | accessdate=October 29, 2008}}</ref> در امور بودجه‌ای، سیاست [[محافظه‌کاری مالی|محافظه‌کارانهٔ مالی]] او به کاهش [[کسری بودجه]] کمک کرد.<ref name=wp070914>{{cite news | url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2007/09/14/AR2007091402451.html | title=Greenspan Is Critical Of Bush in Memoir | author=Bob Woodward | newspaper=Washington Post | date=September 15, 2007 | accessdate=January 9, 2014}}</ref><ref name=bbc010115>{{cite news | url=http://news.bbc.co.uk/2/hi/business/1110165.stm | title=Bill Clinton's economic legacy | newspaper=BBC news | date=January 15, 2001 | accessdate=January 9, 2014 | author=Steve Schifferes}}</ref> کلینتون طولانی‌ترین دورهٔ انبساط اقتصادی دوران صلح را در [[تاریخ آمریکا]] مدیریت کرد.<ref>{{cite news | url=http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2008/02/02/AR2008020202521.html | title=Bill Clinton's Legacy | first=Peter| last=Baker| work=The Washington Post | date=February 3, 2008 | accessdate=July 13, 2010}}</ref><ref>{{cite web | url=http://www.history.com/topics/bill-clinton | title=Bill Clinton | publisher=History.com| accessdate=July 13, 2010}}</ref><ref name=NYTExpansion>{{cite news| title=The Battle of the Decades; Reaganomics vs. Clintonomics Is a Central Issue in 2000| url=http://www.nytimes.com/2000/02/08/business/the-battle-of-the-decades-reaganomics-vs-clintonomics-is-a-central-issue-in-2000.html| last=Stevenson| first=Richard| newspaper=The New York Times| date=February 8, 2000| accessdate=March 15, 2011}}</ref> دفتر بودجهٔ کنگره در $۶۹ میلیارد در ۱۹۹۸، $۱۲۶ میلیارد در ۱۹۹۹، و $۲۳۶ میلیارد در ۲۰۰۰ سه سال پایانی ریاست جمهور او مازاد بودجه گزارش کرد.<ref>{{cite web | url=http://www.cbo.gov/publication/43904 | title=Revenues, Outlays, Deficits, Surpluses, and Debt Held by the Public, 1968 to 2007, in Billions of Dollars | publisher=Congressional Budget Office | date=September 2008 | format=PDF | accessdate=July 13, 2010 | archiveurl=https://web.archive.org/web/20130208082112/http://www.cbo.gov/publication/43904 | archivedate=۸ فوریه ۲۰۱۳ | dead-url=yes }}</ref><ref>{{cite web | url=http://factcheck.org/2008/02/the-budget-and-deficit-under-clinton | title=The Budget and Deficit Under Clinton | publisher=FactCheck.org | accessdate=August 17, 2011| archiveurl= https://web.archive.org/web/20110728091132/http://factcheck.org/2008/02/the-budget-and-deficit-under-clinton/| archivedate=July 28, 2011 | deadurl=no}}</ref> [[خزانه داری]] آمریکا در ۱۹۹۷، $۵٫۴۱۳ تریلیون کسری بودجه، و در ۱۹۹۹ $۵٫۶۵۶ تریلیون کسری بودجه گزارش کرد.<ref>{{cite web | title=Historical Debt Outstanding - Annual 1950 - 1999 | url=https://www.treasurydirect.gov/govt/reports/pd/histdebt/histdebt_histo4.htm | website=Treasury Direct}}</ref> کلینتون در پایان ریاست جمهوریش به نیویورک نقل مکان کرد و به زنش کمک کرد آنجا در انتخابات سنا به پیروزی برسد.


=== دور اول ===
=== دور اول ===
خط ۱۱۹: خط ۱۱۹:
| url =http://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/special/clinton/stories/jones111498.htm
| url =http://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/special/clinton/stories/jones111498.htm
| work =The Washington Post
| work =The Washington Post
| accessdate = 2011-10-27}}</ref> کلینتون هنگام شهادت دادن در خصوص شکایت جونز که کاخ سفید برگزار شد،<ref>{{Cite news|url=http://edition.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/03/13/jones.v.clinton.docs/clinton/ |title=Deposition of William Jefferson Clinton, January 17, 1998 |publisher=CNN |date=March 13, 1998 |accessdate=September 11, 2011}}</ref> [[رسوایی جنسی بیل کلینتون|برقراری ارتباط جنسی با مونیکا لوینسکی]] را تکذیب کرد، {{Spaced ndash}} تکذیبی که مبنای شروع فرایند استیضاح به دلیل شهادت دروغ شد.<ref>{{cite encyclopedia|chapter=Lewinsky scandal |title=The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition |publisher=Columbia University Press |year=2008 |url=http://www.encyclopedia.com/topic/Lewinsky_scandal.aspx |accessdate=February 9, 2010|archiveurl=http://archive.is/ualo|archivedate=2012-07-30}} {{پیوند مرده|date=August 2013}}</ref>
| accessdate = 2011-10-27}}</ref> کلینتون هنگام شهادت دادن در خصوص شکایت جونز که کاخ سفید برگزار شد،<ref>{{Cite news|url=http://edition.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/03/13/jones.v.clinton.docs/clinton/ |title=Deposition of William Jefferson Clinton, January 17, 1998 |publisher=CNN |date=March 13, 1998 |accessdate=September 11, 2011}}</ref> [[رسوایی جنسی بیل کلینتون|برقراری ارتباط جنسی با مونیکا لوینسکی]] را تکذیب کرد، {{Spaced ndash}} تکذیبی که مبنای شروع فرایند استیضاح به دلیل شهادت دروغ شد.<ref>{{cite encyclopedia |chapter=Lewinsky scandal |title=The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition |publisher=Columbia University Press |year=2008 |url=http://www.encyclopedia.com/topic/Lewinsky_scandal.aspx |accessdate=February 9, 2010 |archiveurl=https://archive.today/20120730023447/http://www.encyclopedia.com/topic/Lewinsky_scandal.aspx |archivedate=۳۰ ژوئیه ۲۰۱۲ |dead-url=yes }}</ref>


در ۱۹۹۲، جنیفر فلاوئرز گفت که از ۱۹۸۰ با کلینتون رابطه داشته‌است.<ref>{{cite news |url=http://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/special/pjones/docs/flowers031398.htm |title=Declaration of Gennifer Flowers |work=[[واشینگتن پست]] |date=March 13, 1998 |accessdate=2008-03-20}}</ref> فلاوئرز در آغاز داشتن رابطه با کلینتون را نفی کرد، ولی بعدتر داستانش را عوض کرد.<ref name="Flo*^">{{cite news |url=http://www.rcfp.org/news/2002/1119flower.html |title=Gennifer Flowers may proceed with defamation suit |publisher=[[Reporters Committee for Freedom of the Press]] | date=November 19, 2002 |accessdate=2008-03-20 |quote=At the press conference, Flowers – who initially denied allegations that she had an affair with then Arkansas governor Bill Clinton but then changed her story – played tapes of conversations she had secretly recorded between herself and Clinton}}{{پیوند مرده|date=October 2013}}</ref><ref>[http://www.entrepreneur.com/tradejournals/article/97591856.html]{{پیوند مرده|date=October 2013}}</ref>
در ۱۹۹۲، جنیفر فلاوئرز گفت که از ۱۹۸۰ با کلینتون رابطه داشته‌است.<ref>{{cite news |url=http://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/special/pjones/docs/flowers031398.htm |title=Declaration of Gennifer Flowers |work=[[واشینگتن پست]] |date=March 13, 1998 |accessdate=2008-03-20}}</ref> فلاوئرز در آغاز داشتن رابطه با کلینتون را نفی کرد، ولی بعدتر داستانش را عوض کرد.<ref name="Flo*^">{{cite news |url=http://www.rcfp.org/news/2002/1119flower.html |title=Gennifer Flowers may proceed with defamation suit |publisher=[[Reporters Committee for Freedom of the Press]] |date=November 19, 2002 |accessdate=2008-03-20 |quote=At the press conference, Flowers – who initially denied allegations that she had an affair with then Arkansas governor Bill Clinton but then changed her story – played tapes of conversations she had secretly recorded between herself and Clinton |archiveurl=https://web.archive.org/web/20071209092553/http://www.rcfp.org/news/2002/1119flower.html |archivedate=۹ دسامبر ۲۰۰۷ |dead-url=yes }}</ref><ref>[http://www.entrepreneur.com/tradejournals/article/97591856.html]{{پیوند مرده|date=October 2013}}</ref>


کلینتون ابتدا در برنامهٔ ۶۰ دقیقه داشتن رابطه با فلاوئرز را رد کرد، ولی بعدتر اعتراف کرد که با فلاوئرز [[رابطهٔ جنسی]] داشته‌است.<ref name=rp.x>{{cite news| url=http://www.nytimes.com/1998/03/14/us/testing-president-accuser-jones-lawyers-issue-files-alleging-clinton-pattern.html?pagewanted=all | title=Testing Of A President: The Accuser; Jones Lawyers Issue Files Alleging Clinton Pattern Of Harassment Of Women| work=[[نیویورک تایمز|The New York Times]]| date=March 14, 1998| quote=In his January deposition, the President, though finally confirming a sexual encounter with Ms. Flowers, was precise in denying Ms. Willey's report that he had sought to kiss her and feel her breasts in an encounter in his private dining room off the Oval Office. | accessdate=2008-03-20 | first=Francis X. | last=Clines}}</ref>
کلینتون ابتدا در برنامهٔ ۶۰ دقیقه داشتن رابطه با فلاوئرز را رد کرد، ولی بعدتر اعتراف کرد که با فلاوئرز [[رابطهٔ جنسی]] داشته‌است.<ref name=rp.x>{{cite news| url=http://www.nytimes.com/1998/03/14/us/testing-president-accuser-jones-lawyers-issue-files-alleging-clinton-pattern.html?pagewanted=all | title=Testing Of A President: The Accuser; Jones Lawyers Issue Files Alleging Clinton Pattern Of Harassment Of Women| work=[[نیویورک تایمز|The New York Times]]| date=March 14, 1998| quote=In his January deposition, the President, though finally confirming a sexual encounter with Ms. Flowers, was precise in denying Ms. Willey's report that he had sought to kiss her and feel her breasts in an encounter in his private dining room off the Oval Office. | accessdate=2008-03-20 | first=Francis X. | last=Clines}}</ref>
خط ۱۲۹: خط ۱۲۹:
| url = http://www.comedyontap.com/presgirls/ward.html
| url = http://www.comedyontap.com/presgirls/ward.html
| work = Comedy on Tap
| work = Comedy on Tap
| accessdate = ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴
| archiveurl = https://web.archive.org/web/20090213170931/http://comedyontap.com/presgirls/ward.html
| archivedate = ۱۳ فوریه ۲۰۰۹
| dead-url = yes
}}</ref> گریسن بعدها از [[هیلاری کلینتون]] پوزش خواست.<ref>{{Cite news|url=http://www.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/04/25/clinton.gracen/ |title=Former Miss America Apologizes To First Lady | date = April 25, 1998 |publisher=CNN |accessdate=November 9, 2008| archiveurl = https://web.archive.org/web/20080614143559/http://www.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/04/25/clinton.gracen/| archivedate = June 14, 2008}}</ref> به هر روی، گریسن در سراسر آن سال از احضاریهٔ کنت استار برای شهادت دادن در خصوص ادعاهایش در دادگاه طفره رفت.<ref name="Gracen0s">{{cite news| url=http://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/special/clinton/stories/subpoena122498.htm | work=The Washington Post | date=December 24, 1998|title=Big Year for the Bad News Bearers}}</ref>
}}</ref> گریسن بعدها از [[هیلاری کلینتون]] پوزش خواست.<ref>{{Cite news|url=http://www.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/04/25/clinton.gracen/ |title=Former Miss America Apologizes To First Lady | date = April 25, 1998 |publisher=CNN |accessdate=November 9, 2008| archiveurl = https://web.archive.org/web/20080614143559/http://www.cnn.com/ALLPOLITICS/1998/04/25/clinton.gracen/| archivedate = June 14, 2008}}</ref> به هر روی، گریسن در سراسر آن سال از احضاریهٔ کنت استار برای شهادت دادن در خصوص ادعاهایش در دادگاه طفره رفت.<ref name="Gracen0s">{{cite news| url=http://www.washingtonpost.com/wp-srv/politics/special/clinton/stories/subpoena122498.htm | work=The Washington Post | date=December 24, 1998|title=Big Year for the Bad News Bearers}}</ref>


نسخهٔ ‏۱۸ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۰۸

بیل کلینتون، چهل و دومین رئیس‌جمهور آمریکا می‌باشد.

بیل کلینتون
بیل کلینتون
۴۲مین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
دوره مسئولیت
۲۰ ژانویه ۱۹۹۳ – ۲۰ ژانویه ۲۰۰۱
معاون رئیس‌جمهورال گور
پس ازجورج هربرت واکر بوش
پیش ازجورج دبلیو بوش
۴۰مین و ۴۲مین فرماندار آرکانزاس
دوره مسئولیت
۱۱ ژانویه ۱۹۸۳ – ۱۲ دسامبر ۱۹۹۲
پس ازFrank D. White
پیش ازJim Guy Tucker
دوره مسئولیت
۹ ژانویه ۱۹۷۹ – ۱۹ ژانویه ۱۹۸۱
معاونJoe Purcell
پس ازJoe Purcell (Acting)
پیش ازFrank D. White
۵۰مین دادستان آرکانزاس
دوره مسئولیت
۳ ژانویه ۱۹۷۷ – ۹ ژانویه ۱۹۷۹
اطلاعات شخصی
زاده
ویلیام جفرسون کلینتون

۱۹ اوت ۱۹۴۶ ‏(۷۷ سال)
هوپ، آرکانزاس، ایالات متحده آمریکا
ملیت ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیدموکرات
همسر(ان)هیلاری رودهام کلینتون
فرزندانچلسی کلینتون
محل تحصیلمدرسه حقوق ییل
پیشهسیاستمدار
تخصصوکالت
امضا
وبگاه

ویلیام جفرسون «بیل» کلینتون (زاده شده به نام ویلیام جفرسون بلایت سوم ۱۹ اوت ۱۹۴۶) چهل و دومین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا از سال ۱۹۹۳ تا ۲۰۰۱ بوده‌است. او که عضو حزب دموکرات ایالات متحده آمریکا است پیش از انتخاب به عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا به مدت ۱۲ سال فرماندار پنجاهم و پنجاه و دوم ایالات جنوبی آرکانزاس را بر عهده داشت. او بعد از تئودور روزولت و جان کندی جوانترین شخصی است که به عنوان رئیس‌جمهور خدمت کرده‌است.

کلینتون سیاست‌مدار نئو دموکراتی است که مسئول اصلی فلسفه حکومتی «راه سوم (سیاست)» می‌باشد که دو دورهٔ ریاست جمهوری وی از مصداق‌های این فلسفه به حساب می‌آیند. کلینتون رئیس‌جمهور دورانی بود که طولانی‌ترین دوره رشد اقتصادی در حال صلح به‌شمار می‌آمد که بودجهٔ میزان و مازاد کلی را دربرداشت. در دورهٔ اول ریاست جمهوری وی، قانون‌گذاری‌ها و سیاست‌های اقتصادی متعددی مشاهده شد. دورهٔ دوم ریاست‌جمهوری وی بیشتر تحت تأثیر رسوایی جنسی بیل کلینتون بود. وی نهایتاً توسط مجلس سنای ایالات متحده آمریکا تبرئه شد و در دفتر ریاست جمهوری برای تکمیل دوره ریاست جمهوری‌اش باقی‌ماند. از دیگر حوادث دورهٔ دوم ریاست جمهوری کلینتون جنگ کوزوو بود.

کلینتون در حالی کاخ سفید را ترک می‌کرد که مردم توسط نظرسنجی‌ها اخلاق و رفتار وی را زیر سؤال برده بودند. هر چند، وی رضایت ۶۵ درصد را به دست آورده بود که بالاترین میزان در بین روسای جمهور بعد از جنگ جهانی دوم بود. بعد از ترک دفتر ریاست جمهوری، کلینتون در امور سخنرانی عمومی و فعالیت‌های انسانی مشغول شد. وی نهاد ویلیام کلینتون را تأسیس کرد تا تبلیغ و پرداختن به مسائل جهانی از جمله رفتار و جلوگیری از بیماری ایدز و گرم شدن زمین را دنبال کند. در سال ۲۰۰۴، وی زندگی‌نامهٔ خود را با نام «زندگی من» را منتشر کرد. همسر وی هیلاری رودهام کلینتون در سال ۲۰۰۰ به عنوان سناتور ایالت نیویورک انتخاب شد. کلینتون پایه‌گذار بنیاد کلینتون است و ریاست آن را بر عهده دارد.

دوران جوانی

بیل کلینتون جوان (سمت راست نگاره) در نزد جیمی کارتر (سمت چپ نگاره)
بیل کلینتون در حال نواختن ساکسیفون برای بوریس یلتسین، رئیس‌جمهور روسیه
بیل کلینتون در کنار پله.

ویلیام جفرسون بلایت سوم در شهر هوپ از ایالت آرکانزاس به دنیا آمد. نام او بعد از نام پدرش ویلیام جفرسون بلایت جونیور انتخاب شد. پدر وی که یک فروشندهٔ در حال سفر بود، سه ماه زودتر از تولد پسرش در یک تصادف کشته شد. در سال ۱۹۵۰، مادر وی با شخصی به نام روگان کلینتون که در کار فروش اتومبیل شریک برادرش بود، ازدواج کرد.

تا به چهارده سالگی نرسیده بود، بیلی، نام خانوادگی پدرخوانده‌اش را برای نام خودش انتخاب نکرده بود. وی همیشه از پدرخوانده‌اش به عنوان یک قمارباز و الکلی یاد می‌کرد و بارها عنوان کرده که پدرخوانده‌اش همیشه با مادرش و برادرخوانده‌اش بدرفتاری می‌کرده‌است.

کلینتون در کودکی به مدرسهٔ کاتولیک سنت جان و ابتدایی رمبل می‌رفت. کلینتون سپس به دبیرستان هات سپرینگ رفت، در جایی که یک دانش آموز فعال و رهبر بود. وی آنجا به نواختن ساکسیفون پرداخت و حتی برای مدت کوتاهی تصمیم گرفت در زندگی‌اش به موسیقی بپردازد؛ اما همان‌طور که در «زندگی من» توضیح می‌دهد:

«یک‌وقتی در شانزده سالگی، تصمیم گرفتم که به عنوان یک مسئول منتخب یک زندگی عمومی داشته باشم. من موسیقی را دوست داشتم و فکر می‌کردم می‌توانم خیلی خوب باشم، اما می‌دانستم هیچ وقت نمی‌توانستم جان کولترین باشم. من به دارو علاقه داشتم و فکر می‌کردم می‌توانم یک دکتر خوب باشم اما می‌دانستم که نمی‌توانستم مایکل دیباکی شوم؛ ولی می‌دانستم که در خدمت عمومی می‌توانم بسیار عالی باشم.»

در سال ۱۹۶۳ دو لحظهٔ بسیار تأثیرگذار در جوانی کلینتون رخ داد که به وی در تصمیم برای خدمت عمومی کمک کردند. اولی دیدار وی از کاخ سفید به عنوان عضو مجلس دانش‌آموزی کشور و دیدن رئیس‌جمهور جان کندی بود و دومی سخنرانی بسیار معروف مارتین لوتر کینگ جونیور با نام «رؤیایی دارم» بود که کلینتون این سخنرانی را تماماً حفظ کرد.

تحصیلات عالیه

کلینتون مدرک کارشناسی‌اش را از مدرسهٔ والش وابسته به وزارت خارجه گرفت و برای سناتور فولبرایت کار کرد. وی مشمول بورسیه‌ای (بورسیه رودس) برای تحصیل در کالج آکسفورد انگلیس شد. وی در دههٔ شصت بازی‌های تیم فوتبال چلسی را می‌دید و به یکی طرفدار این تیم تبدیل شد.

بعد از آکسفورد، کلینتون مدرک وکالتش را در سال ۱۹۷۳ از مدرسهٔ حقوق دانشگاه ییل گرفت. در این مدرسه با دختری به اسم هیلاری رودهام آشنا شد و در سال ۱۹۷۵ با او ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دختری به اسم چلسی است که در سال ۱۹۸۰ به دنیا آمد.

فعالیت سیاسی در آرکانزاس

در سال ۱۹۷۴ بعد از یک سال استادی در دانشگاه حقوق آرکانزاس، وی نامزد مجلس نمایندگان شد که رقیب وی با ۵۲ درصد آرا وی را شکست داد.

بیل کلینتون به عنوان جوان‌ترین فرماندار از سال ۱۹۷۹ برای فرمانداری ایالت آرکانزاس انتخاب شد.

خانه یک طبقه با نمای آجری و مساحت تقریبی ۹۱ متر مربع در لیتل راک، آرکانزاس که بیل کلینتون و هیلاری کلینتون بین سالهای ۱۹۷۷ و ۱۹۷۹، دورانی که بیل کلینتون دادستان کل ایالت آرکانزاس بود، در آن زندگی می‌کردند.[۱]

وی در انتخابات سال ۱۹۸۰ برای فرمانداری شکست خورد؛ اما طولی نکشید که دو سال بعد دوباره به عنوان فرماندار انتخاب شد و در طول دههٔ پیش رو به اقتصاد ایالت کمک کرد. وی به چهرهٔ مهمی بین نئو دموکرات‌ها (شاخه‌ای از حزب دموکرات) تبدیل شد. نئو دموکرات‌ها به اصلاحات بهداشتی و کوچک شدن دولت اعتقاد داشتند که مورد حمایت دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان بود.

رقابت و فعالیت انتخاباتی برای نامزدی

در سال ۱۹۸۷ گمانه زنی‌های رسانه‌ای از شانس کلینتون برای رقابت با آقای کومو فرماندار وقت ایالت نیویورک برای کاندیداتوری ریاست جمهوری حزب دموکرات خبر دادند. وی تا سال ۱۹۹۲ خود را به عنوان عضو برجسته و پیشروی جناح نو دموکرات‌ها در حزب دموکرات معرفی کرد.

انتخابات ریاست جمهوری

کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا سال ۱۹۹۲ (۴۳٫۰ درصد) در مقابل رقیب جمهوری‌خواهش رئیس‌جمهور وقت جورج هربرت واکر بوش و (۳۷٫۴ درصد) و رقیب میلیاردر و پوپولیست راس پروت که به عنوان نامزد مستقل رقابت می‌کرد، پیروز شد. دلیل شکست رئیس‌جمهور وقت جورج اچ. بوش از او کاهش حمایت و تأیید مردم به ۴۰ درصد بود.

انتخاب کلینتون به اقامت ۱۲ سالهٔ پی در پی و اقامت ۲۰ سال از ۲۴ سال گذشته روسای جمهوری آمریکا از حزب جمهوریخواه ایالات متحده آمریکا در کاخ سفید پایان داد.

ریاست جمهوری

کشورهای بازدیدشده توسط کلینتون در زمان ریاست‌جمهوری.

کلینتون هنگام ریاست جمهوریش مدافع قوانین و برنامه‌های متنوعی بود، که بسیاری از آن‌ها تبدیل به قانون شدند یا از سوی قوهٔ مجریه پیاده شدند. سیاست‌های او مخصوصاً قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی و اصلاحات رفاهی به فلسفهٔ حکومتی شیوه سوم میانه روانه منتسب شده‌است.[۲][۳] در امور بودجه‌ای، سیاست محافظه‌کارانهٔ مالی او به کاهش کسری بودجه کمک کرد.[۴][۵] کلینتون طولانی‌ترین دورهٔ انبساط اقتصادی دوران صلح را در تاریخ آمریکا مدیریت کرد.[۶][۷][۸] دفتر بودجهٔ کنگره در $۶۹ میلیارد در ۱۹۹۸، $۱۲۶ میلیارد در ۱۹۹۹، و $۲۳۶ میلیارد در ۲۰۰۰ سه سال پایانی ریاست جمهور او مازاد بودجه گزارش کرد.[۹][۱۰] خزانه داری آمریکا در ۱۹۹۷، $۵٫۴۱۳ تریلیون کسری بودجه، و در ۱۹۹۹ $۵٫۶۵۶ تریلیون کسری بودجه گزارش کرد.[۱۱] کلینتون در پایان ریاست جمهوریش به نیویورک نقل مکان کرد و به زنش کمک کرد آنجا در انتخابات سنا به پیروزی برسد.

دور اول

به محض در اختیار گرفتن پست ریاست جمهوری کلینتون قانونی را امضاء کرد که به موجب آن کارفرمایان را مجبور می‌کرد به کارمندان خود اجازه بدهند برای حاملگی یا وضعیت پزشکی جدی مرخصی بدون حقوق بدهند. در حالی که این اقدام یک اقدام مردم پسند بود وی تلاشش را برای عملی کردن یکی دیگر از قول‌هایی که در تبلیغات انتخاباتی داده بود آغاز کرد. بیل کلینتون به همجنس‌گرایان مرد و زن اجازه داد که بتوانند در نیروهای نظامی آمریکا خدمت کنند. هر چند این اقدام انتقادات زیادی از جبهه‌های راست و چپ به بار آورد. در نهایت کنگره ایالات متحده آمریکا با سیاست «نپرس، نگو»، این قانون را محدود کردبه این ترتیب که همجنسگرایان آمریکایی می‌توانستند تا زمانی که علایق جنسی‌شان مخفی باشد در ارتش مشغول به خدمت باشند.

مورد دیگری که کلینتون به آن پرداخت تجارت آزاد بود. کلینتون از توافقنامهٔ تجارت آزاد آمریکای شمالی(نفتا) حمایت می‌کرد و برای به دست آوردن حمایت جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها با آنان مذاکره کرد. این توافقنامه مخالفانی در دو اردوگاه جمهوری‌خواه و دمکرات داشت اما در نهایت توافقنامه تأیید شد.

کلینتون همچنین قانونی را تصویب کرد که به موجب آن خریداران اسلحه برای خرید اسلحهٔ دستی می‌بایست پنج روز صبر کنند.

کلینتون همچنین قانون مالی‌ای را تصویب کرد که به خانواده‌های با سطح درآمد متوسط و دارای فرزندان مستقل امکان می‌داد تا به فراخور شرایط خاص مورد نظر مقداری از مالیات بر درآمد را پس بگیرند. از مهم‌ترین رویدادهای ریاست او ماجرای فرقه دیویدیه بود. این واقعه در ۲۸ فوریه سال ۱۹۹۳ تا ۱۹ آوریل با یورش ناگهانی به شیوه جنگی در شهر واکو واقع در ایالت تگزاس آغاز شد و در ۱۹ آوریل، دولت آمریکا تانک‌ها را برای تخریب و نابودی و پخش کردن گاز در ساختمانی که مردم در آن زندگی می‌کردند، به محل اعزام کرد. دولت آمریکا بهانه این کار را نگرانی‌های خود از وضع بهداشتی محل اقامت دیویدیان و جلوگیری از آزار و اذیت کودکان توسط دیوید کورش، رهبر این فرقه و همچنین طولانی شدن مدت زمان مأموریت و محاصره و در نتیجه خسته شدن مأموران اف‌بی‌آی، دانست که منجر به انتشار گاز در محل خانهٔ تحت محاصره شد. آتش حدود ۴۰ دقیقه ساختمان را سوزاند. اما بعد از این حادثه فریادهای عمومی برای آغاز بررسی کنگره دربارهٔ این حادثه بلند شد، ولی پس از گذشت سال‌ها دلیل مرگ این فرقه همچنان پنهان باقی‌ماند.

دور دوم

ال گور و نوت گینگریچ کلینتون را حین ادای سخنرانی وضعیت کشور آمریکا در ۱۹۹۷ تشویق می‌کنند.

استیضاح و تبرئه

محاکمه استیضاح کلینتون در ۱۹۹۹

پس از انتخابات ۱۹۹۸، مجلس کلینتون را به اتهام سوگندشکنی و کارشکنی در اجرای عدالت در رابطه با رسوایی جنسی بیل کلینتون استیضاح کرد.[۱۲] کلینتون دومین رئیس‌جمهور آمریکا پس از اندرو جانسون است که استیضاح شده‌است. مذاکرات استیضاح مبتنی بر اتهامات دروغگویی غیرقانونی کلینتون و لاپوشانی رابطهٔ او با مونیکا لوینسکی کارمند وقت کاخ سفید و بعدی وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا بود.[۱۳] پس از ارسال گزارش استار به مجلس که اعلام شد اطلاعات مفصل و معتبریی در این خصوص ارائه کرده که رئیس‌جمهور کلینتون اقداماتی انجام داده که ممکن است دلیل مناسبی برای استیضاح باشد،[۱۴] مجلس جلسات استماع علیه کلینتون را پیش از انتخابات میان دوره‌ای شروع کرد.

در صحن مجلس بحث داغی درگرفت و دو اتهام با حمایت جمهوریخواهان و اندکی از دموکرات‌ها تصویب شد.[۱۵] سنا بعدتر کلینتون را از هر دو اتهام تبرئه کرد.[۱۶] در ۱۹ ژانویه ۲۰۰۱، پس از این که کلینتون نزد دادگاه آرکانزاس پذیرفت که در پرونده جونز در اقداماتی دخیل بوده که به کار وزارت دادگستری ضربه زده، جواز وکالت کلینتون به مدت ۵ سال معلق شد.[۱۷][۱۸]

تصویر عمومی

در ۱۹۹۴، پالا جونز از کلینتون به دلیل آزار جنسی شکایت کرد، و ادعا کرد کلینتون بدون خواست او در ۱۹۹۱ به سوی او نزدیک شده‌است، که کلینتون آن را نفی کرد. در آوریل ۱۹۹۸، قاضی جمهوری‌خواه سوزان رایت به دلیل فقدان صلاحیت قضایی پرونده را ابتدائاً رد کرد.[۱۹] ولی جونز به حکم رایت اعتراض کرد و در پی تأیید ربطهٔ کلینتون با مونیکا لوینسکی در اوت ۱۹۹۸ شکایت وی به جریان افتاد.[۲۰] در ۱۹۹۸ وکلای پولا جونز اسناد دادگاه را که نشان دهندهٔ الگویی از آزار جنسی توسط کلینتون در دورهٔ فرمانداری بود منتشر کردند. وکیل اصلی رئیس‌جمهور، رابرت بنت، شکایت را "کارزاری سازمان یافته برای لکه‌دار کردن رئیس جمهور آمریکا" خواند.[۲۱] او بعدها با مصالحه‌ای خارج از دادگاه موافقت کرد و $۸۵۰٬۰۰۰ پرداخت کرد.[۲۲] وکیل او بیان کرد که کلینتون صرفاً برای پایان دادن خوش این شکایت و ادامهٔ زندگیش تن به این مصالحه داد.[۲۳] کلینتون هنگام شهادت دادن در خصوص شکایت جونز که کاخ سفید برگزار شد،[۲۴] برقراری ارتباط جنسی با مونیکا لوینسکی را تکذیب کرد،  – تکذیبی که مبنای شروع فرایند استیضاح به دلیل شهادت دروغ شد.[۲۵]

در ۱۹۹۲، جنیفر فلاوئرز گفت که از ۱۹۸۰ با کلینتون رابطه داشته‌است.[۲۶] فلاوئرز در آغاز داشتن رابطه با کلینتون را نفی کرد، ولی بعدتر داستانش را عوض کرد.[۲۷][۲۸]

کلینتون ابتدا در برنامهٔ ۶۰ دقیقه داشتن رابطه با فلاوئرز را رد کرد، ولی بعدتر اعتراف کرد که با فلاوئرز رابطهٔ جنسی داشته‌است.[۲۹]

در ۱۹۹۸، کتلین وایلی کلینتون را متهم کرد که در ۱۹۹۳ در یک راهرو او را دستمالی کرده‌است. یک شورای مستقل مشخص کرد که وایلی به اف‌بی‌آی اطلاعات غلط داده که با شهادت مرتبط با اتهام جونز ناسازگار بوده‌است.[۳۰] همچنین در ۱۹۹۸، جوانیتا بروددریک کلینتون را متهم کرد که به او تجاوز کرده گرچه او تاریخ دقیقش را، که ممکن بود حدود ۱۹۷۸ باشد، به یاد نمی‌آورد.[۳۱] در رخداد دیگری در ۱۹۹۸ الیزابت وارد گریسن شش سال انکار خود را پس گرفت و گفت که یک شب در ۱۹۸۲ را با کلینتون گذرانده‌است.[۳۲] گریسن بعدها از هیلاری کلینتون پوزش خواست.[۳۳] به هر روی، گریسن در سراسر آن سال از احضاریهٔ کنت استار برای شهادت دادن در خصوص ادعاهایش در دادگاه طفره رفت.[۳۴]

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع

  • ویکی‌پدیای انگلیسی
  1. ↑ Clinton, Bill (2004). My Life. Knopf Publishing Group. p. 244.
  2. ↑ Safire, William (December 6, 1993). "Essay; Looking Beyond Peace". The New York Times. Retrieved October 29, 2008.
  3. ↑ Duffy, Michael; Barrett, Laurence I.; Blackman, Ann; Carney, James (November 29, 1993). "Secrets Of Success". تایم. Retrieved October 29, 2008.
  4. ↑ Bob Woodward (September 15, 2007). "Greenspan Is Critical Of Bush in Memoir". Washington Post. Retrieved January 9, 2014.
  5. ↑ Steve Schifferes (January 15, 2001). "Bill Clinton's economic legacy". BBC news. Retrieved January 9, 2014.
  6. ↑ Baker, Peter (February 3, 2008). "Bill Clinton's Legacy". The Washington Post. Retrieved July 13, 2010.
  7. ↑ "Bill Clinton". History.com. Retrieved July 13, 2010.
  8. ↑ Stevenson, Richard (February 8, 2000). "The Battle of the Decades; Reaganomics vs. Clintonomics Is a Central Issue in 2000". The New York Times. Retrieved March 15, 2011.
  9. ↑ "Revenues, Outlays, Deficits, Surpluses, and Debt Held by the Public, 1968 to 2007, in Billions of Dollars". Congressional Budget Office. September 2008. Archived from the original (PDF) on 8 February 2013. Retrieved July 13, 2010.
  10. ↑ "The Budget and Deficit Under Clinton". FactCheck.org. Archived from the original on July 28, 2011. Retrieved August 17, 2011.
  11. ↑ "Historical Debt Outstanding - Annual 1950 - 1999". Treasury Direct.
  12. ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام The Survivor وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  13. ↑ "Time Line". The Washington Post. September 13, 1998. p. A32. Retrieved January 20, 2007.
  14. ↑ The Starr Report: The Findings of Independent Counsel کنث استار on President Clinton and the Lewinsky Affair. 1998. ISBN 1-891620-24-X.
  15. ↑ Dan Froomkin (August 26, 1999). "Case Closed". The Washington Post. Retrieved August 30, 2011.
  16. ↑ Senate LIS (February 12, 1999). "U.S. Senate Roll Call Votes 106th Congress – 1st Session: vote number 17 – Guilty or Not Guilty (Art I, Articles of Impeachment v. President W. J. Clinton)". United States Senate. Retrieved August 30, 2011.
  17. ↑ Neal v. Clinton, Civ. No. 2000-5677, Agreed Order of Discipline (Ark. Cir. Ct. 2001) (“Mr. Clinton admits and acknowledges ... that his discovery responses interfered with the conduct of the Jones case by causing the court and counsel for the parties to expend unnecessary time, effort, and resources”).
  18. ↑ "Bill cops a plea". وال‌استریت جورنال. January 22, 2001.
  19. ↑ "Clinton Welcomes Jones Decision; Appeal Likely". CNN. April 2, 1998. Retrieved September 11, 2011.
  20. ↑ "Text of Jones's Appeal". The Washington Post. July 31, 1998. Retrieved August 25, 2010.
  21. ↑ Clines, Francis X. (March 14, 1998). "Testing of a President: The Accuser; Jones Lawyers Issue Files Alleging Clinton Pattern of Harassment of Women". The New York Times. Retrieved August 30, 2011.
  22. ↑ "Appeals court ponders Paula Jones settlement". CNN. November 18, 1998. Retrieved September 11, 2011.
  23. ↑ Baker, Peter (November 14, 1998). "Clinton Settles Paula Jones Lawsuit for $850,000". The Washington Post. Retrieved 2011-10-27.
  24. ↑ "Deposition of William Jefferson Clinton, January 17, 1998". CNN. March 13, 1998. Retrieved September 11, 2011.
  25. ↑ "Lewinsky scandal". The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition. Columbia University Press. 2008. Archived from the original on 30 July 2012. Retrieved February 9, 2010.
  26. ↑ "Declaration of Gennifer Flowers". واشینگتن پست. March 13, 1998. Retrieved 2008-03-20.
  27. ↑ "Gennifer Flowers may proceed with defamation suit". Reporters Committee for Freedom of the Press. November 19, 2002. Archived from the original on 9 December 2007. Retrieved 2008-03-20. At the press conference, Flowers – who initially denied allegations that she had an affair with then Arkansas governor Bill Clinton but then changed her story – played tapes of conversations she had secretly recorded between herself and Clinton
  28. ↑ [۱][پیوند مرده]
  29. ↑ Clines, Francis X. (March 14, 1998). "Testing Of A President: The Accuser; Jones Lawyers Issue Files Alleging Clinton Pattern Of Harassment Of Women". The New York Times. Retrieved 2008-03-20. In his January deposition, the President, though finally confirming a sexual encounter with Ms. Flowers, was precise in denying Ms. Willey's report that he had sought to kiss her and feel her breasts in an encounter in his private dining room off the Oval Office.
  30. ↑ "The Lives Of Kathleen Willey". CNN. March 30, 1998. Retrieved September 11, 2011.
  31. ↑ "Full Transcript of NBC Dateline report on Juanita Broaddrick". February 1999. Archived from the original on 2006-02-16. Retrieved February 2006. {{cite web}}: Check date values in: |accessdate= (help)
  32. ↑ "All the President's Women – Elizabeth Ward Gracen". Comedy on Tap. Archived from the original on 13 February 2009. Retrieved 27 January 2014.
  33. ↑ "Former Miss America Apologizes To First Lady". CNN. April 25, 1998. Archived from the original on June 14, 2008. Retrieved November 9, 2008.
  34. ↑ "Big Year for the Bad News Bearers". The Washington Post. December 24, 1998.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بیل کلینتون موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بیل_کلینتون&oldid=27021531»