Conjugaison:italien/avere
avere, verbe irrégulier du deuxième groupe, conjugué avec l’auxiliaire avere .
Modes impersonnels
modifierMode | Présent | Passé | |||
---|---|---|---|---|---|
Infinitif | avere | \a.ˈve.re\ | avere | avuto | \a.ˈve.re a.ˈvu.to\ |
Gérondif | avendo | \a.ˈven.do\ | avendo | avuto | \a.ˈven.do a.ˈvu.to\ |
Participe | avente | \a.ˈven.te\ | avuto | \a.ˈvu.to\ |
Indicatif
modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Conditionnel
modifier
|
|
Subjonctif
modifier
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
Impératif
modifier
|
|