Voir aussi : bravá

Étymologie

modifier
De l’occitan brau, brava (« jeune taureau, génisse »).

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
brava bravas
\bʁa.va\

brava \bʁa.va\ féminin

  1. (Zoologie) Race de taureaux de combat et à viande, originaire de Camargue, à robe sombre, parfois noire.
  • En biologie, le genre, premier mot du nom binominal et les autres noms scientifiques (en latin) prennent toujours une majuscule. Par exemple, pour l’être humain moderne : Homo sapiens, famille : Hominidae. Quand ils utilisent des noms en français, ainsi que dans d’autres langues, les naturalistes mettent fréquemment une majuscule aux noms de taxons supérieurs à l’espèce (par exemple : les Hominidés, ou les hominidés).
    Un nom vernaculaire ne prend pas de majuscule, mais on peut en mettre une quand on veut signifier que l’on parle non pas d’individus, mais de l’espèce (au sens du couple genre-espèce), du genre seul, de la famille, de l’ordre, etc.

Vocabulaire apparenté par le sens

modifier

Traductions

modifier

Hyperonymes

modifier

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe braver
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
il/elle/on brava
Futur simple

brava \bʁa.va\

  1. Troisième personne du singulier du passé simple du verbe braver.

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier

Références

modifier

Forme d’adjectif

modifier
Genre Singulier Pluriel
Masculin bravo
\ˈbɾa.βo\
bravos
\ˈbɾa.βos\
Féminin brava
\ˈbɾa.βa\
bravas
\ˈbɾa.βas\

brava \ˈbɾa.ba\

  1. Féminin singulier de bravo.

Étymologie

modifier
De l’anglais brave.

Adjectif

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif brava
\ˈbra.va\
bravaj
\ˈbra.vaj\
Accusatif bravan
\ˈbra.van\
bravajn
\ˈbra.vajn\

brava \ˈbra.va\ mot-racine UV

  1. Brave.
    • (Ekzercaro §34) Nia lando venkos, ĉar nia militistaro estas granda kaj brava.
      Notre pays vaincra, car notre armée est grande et brave.
  2. Vaillant.

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Voir aussi

modifier
  • Braveco sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)  

Références

modifier

Bibliographie

modifier

Étymologie

modifier
De l’espéranto.

Adjectif

modifier

brava \ˈbra.va\

  1. Brave.
  2. Vaillant.

Forme d’adjectif

modifier
Singulier Pluriel
Masculin bravo
\ˈbra.vo\
bravi
\ˈbra.vi\
Féminin brava
\ˈbra.va\
brave
\ˈbra.ve\

brava \ˈbra.va\

  1. Féminin singulier de bravo.

Anagrammes

modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Étymologie

modifier
Racine inventée arbitrairement[1].

Nom commun

modifier

brava \ˈbrava\

  1. Abri.
    • Radime persa, brava mu astol tigir. — (vidéo)
      Derrière le chêne, il y a un abri pour les ânes.

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier

Références

modifier
  • « brava », dans Kotapedia
  1. Selon l’argumentaire développé par l’initiateur du kotava, cette langue ne tire pas des autres langues son vocabulaire.

Étymologie

modifier
Féminin de brau (« jeune taureau »).

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
brava
\ˈbra.βɔ\
bravas
\ˈbra.βɔs\

brava \ˈbra.βɔ\ féminin (graphie normalisée)

  1. (Zoologie) Génisse.

Forme d’adjectif 1

modifier
Nombre Singulier Pluriel
Masculin brau
\'bɾaw\
braus
\'bɾaws\
Féminin brava
\'bɾa.βo̯\
bravas
\'bɾa.βo̯s\

brava \ˈbɾa.βo̯\ (graphie normalisée)

  1. Féminin singulier de brau.

Forme d’adjectif 2

modifier
Nombre Singulier Pluriel
Masculin brave
\ˈbɾa.βe\
braves
\ˈbɾa.βes\
Féminin brava
\ˈbɾa.βo̞\
bravas
\ˈbɾa.βo̞s\

brava \ˈbɾa.βo̯\ (graphie normalisée)

  1. Féminin singulier de brave.

Prononciation

modifier

Références

modifier

Forme d’adjectif

modifier
Singulier Pluriel
Masculin bravo bravos
Féminin brava bravas

brava \bɾˈa.vɐ\ (Lisbonne) \bɾˈa.və\ (São Paulo)

  1. Féminin singulier de bravo.