æmulation
Étymologie
modifier- → voir émulation.
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
æmulation | æmulations |
\e.my.la.sjɔ̃\ |
æmulation \e.my.la.sjɔ̃\ féminin
- (Archaïsme) Ancienne orthographe d’émulation.
Ainsy ceste ambition par une jalousie et æmulation alla de l’un à l’austre des successeurs d’Alexandre : car Lysimachus alors commençea à porter le diadesme , et Seleucus aussy toutes les fois qu’il traictoit ou qu’il parlementoit avecques des Grecs : car auparavant il besongnoit avecques les Barbares comme roy.
— (Plutarchus & Jacques Amyot, Œuvres, 1784)
Traductions
modifierPrononciation
modifier- La prononciation \e.my.la.sjɔ̃\ rime avec les mots qui finissent en \jɔ̃\.
- France (Lyon) : écouter « æmulation [Prononciation ?] »
Anagrammes
modifierÉtymologie
modifier- → voir emulation.
Nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
æmulation \Prononciation ?\ |
æmulations \Prononciation ?\ |
æmulation \Prononciation ?\