ruis
Forme de nom commun
modifierSingulier | Pluriel |
---|---|
rui | ruis |
\ʁwi\ |
ruis \ʁwi\ masculin
- Pluriel de rui.
Anagrammes
modifierÉtymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
modifierNombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | ruis | ruizen |
Diminutif | ruisje | ruisjes |
ruis \Prononciation ?\ masculin
- Souffle.
- (Audiovisuel) Bruit de fond.
Synonymes
modifier- souffle
- bruit de fond
Dérivés
modifierTaux de reconnaissance
modifier- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 97,0 % des Flamands,
- 99,1 % des Néerlandais.
Prononciation
modifier- (Région à préciser) : écouter « ruis [Prononciation ?] »
Références
modifier- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Forme de verbe
modifierVoir la conjugaison du verbe ruir | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | |
tu ruis | ||
ruis \ˈʀu.ɨʃ\ (Lisbonne) \ˈxu.is\ (São Paulo)
- Deuxième personne du singulier du présent de l’indicatif de ruir.