πάγος
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du grec ancien πάγος, págos.
Nom commun
[modifier le wikicode]| Cas | Singulier | Pluriel | ||
|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ο | πάγος | οι | πάγοι |
| Génitif | του | πάγου | των | πάγων |
| Accusatif | τον | πάγο | τους | πάγους |
| Vocatif | πάγε | πάγοι | ||
πάγος (págos) \ˈpa.ɣɔs\ masculin
Dérivés
[modifier le wikicode]- βάζω στον πάγο
- παγάκι
- παγερός
- παγετός
- παγετώδης
- παγετώνας
- πάγιος
- παγιώνω
- παγωμάρα
- παγωνιά
- παγωνιέρα
- παγώνω
- παγωτό
- παγόβουνο
- παγοδρομία
- παγοδρομικός
- παγοδρόμιο
- παγοδρόμος
- παγοθήκη
- παγοθραύστης
- παγοθραυστικός
- παγοκολώνα
- παγοκόφτης
- παγοκρύσταλλος
- παγοκύστη
- παγοπέδιλο
- παγόπληκτος
- παγοπληξία
- παγοποιία
- παγοποιός
- παγοπωλείο
- παγοπώλης
- σπάω τον πάγο
- συμπαγής
Étymologie
[modifier le wikicode]- Déverbal de πήγνυμι (« ficher, planter ») : « ce qui est fixe, figé, planté » ; apparenté à πάγη, au latin pagus.
Nom commun 1
[modifier le wikicode]πάγος, págos *\Prononciation ?\ masculin
- Pointe de rocher, rocher saillant.
- Hauteur rocheuse : colline ou montagne.
- Ἄρειος πάγος, Aréopage (colline d'Arès, près d'Athènes).
- Tout ce qui est devenu solide, dur, épais.
- Eau congelée, glace, glaçon, frimas.
- Écume à la surface du lait, sel (formé par l’évaporation de l’eau de mer).
- Péritoine.
Nom commun 2
[modifier le wikicode]πάγος, págos *\Prononciation ?\ neutre
- Glace, gelée.
Dérivés
[modifier le wikicode]Références
[modifier le wikicode]- Émile Pessonneaux, Dictionnaire grec-français, Belin Frères, 1898
- « πάγος », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek–English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage