Guan (xitoycha mashq shín, pinyin guǎn) — xitoycha puflab chalinadigan asbob, goyoning bir turi.  Asbob 8 yoki 9 oʻyin teshiklari boʻlgan, silindrsimon tayoqdan iborat. Xitoyning shimolida u yogʻochdan, janubda — baʼzan qamish yoki bambukdan[1] ham qilingan. Guan kanaliga tor qismida sim bilan bogʻlangan qoʻsh qamish  kiritiladi. Asbobning har ikki uchida, baʼzan esa kalay yoki mis uzuklari oʻyin teshiklari orasiga joylashtiriladi. Guanning umumiy uzunligi 200 dan 450 mm gacha; eng kattasida mis qoʻngʻiroq bor[2].

Asbob uzunligi-18-33 santimetr[3]. Zamonaviy guanining ovozi kromatikdir, diapazoni Es1—A3 (Big Guan) yoki as1—C4 (kichik Guan). Ansambllarda, orkestrlarda va yakka holda ishlatiladi.

Asbobning qadimgi kelib chiqishi bor. Miloddan avvalgi XIV asrning folbin suyaklaridagi  fleytalarda allaqachon quyidagi Yan va Guan  eslatmalari mavjud; miloddan avvalgi III-II asr klassik Xitoy adabiyoti yodgorliklarida(„Chjou marosimlari“ kabi) Di va Guanning eslatmalari mavjud[4].

Xitoyda Guan Xitoyning Shinjon Uygʻur avtonom hududida keng tarqalgan. Janubiy, Guangdong, guan, shuningdek, houguan (xitoycha: chàngān) nomi bilan ham tanilgan.

Bu cholgʻuning anʼanaviy xitoycha nomi bili (xitoycha trad. 筚篥, 篳篥); anʼanaviy imloda u koreys va yapon tillariga oʻtgan.

Bili guanning[5] peshvosi hisoblanadi. Billy Xitoyning Markaziy Osiyo mamlakati Kuchadan Tang sulolasining hukmronligi davri boshlangunga qadar, miloddan avvalgi V asrga toʻgʻri keldi.

Guandan (bili) VIII asrda yapon madaniyatiga kirib kelgan yapon xitirika asbobi paydo boʻldi. Bili bambukdan yasalar edi. Uning uzunligi 15 sm; uning yettita barmoq uchun teshigi va ikkita bosh barmoq uchun teshigi bor edi. Tang sulolasi (618-907) qoshidagi saroy ansambllarida asosiy asbobga aylandi. Keyinchalik bili  Yaponiyada paydo boʻldi (uning  Xitoy iyerogliflari „xitiriki“ deb nomlangan) va Gagakda ishlatilgan.

XIV asrda u ibodatxona musiqasida mashhur boʻlgan (Shandi va NUJ bilan birga) (ingliz) rus zarbli cholgʻu  asboblaribilan  bir qatorda, Shuningdek  xalq marosimlarida ham mashhur boʻldi[6].

Tegishli asboblar

tahrir
  • Xitiriki — guan avlodidan boʻlgan goʻyo guruhidan boʻlgan qadimgi yapon puflama asbobi.
  • Xiao — anʼanaviy xitoycha yogʻoch nafasli asbob.
  • Пхири(ingl.) koreys tiliga tegishli asbobdir.
  • Pile — Vetnamcha asbob.
  • Pi a — kxmer asbobi.

Yana qarang

tahrir

Adabiyotlar

tahrir
  • Музыкальные инструменты Китая, под ред. И. Алендера, М., 1958.
  • Li Yuanqing: ʻGuanzi yanjiu’ (Study of the guanzi), Minzu yinyue wenti de tansuo (Exploring issues in Chinese music) (Beijing, 1983), 18-52
  • Yuan Jingfang: Minzu qiyue xinshang shouce [Handbook for the appreciation of Chinese instrumental music] (Beijing, 1986), 60-62
  • Liu Dongsheng and Yuan Quanyou, eds.: Zhongguo yinyue shi tujian [Pictorial guide to the history of Chinese music] (Beijing, 1988)
  • Liu Dongsheng, ed.: Zhongguo yueqi tujian (Pictorial guide to Chinese musical instruments) (Ji′nan, 1992), 148-51
  • S. Jones: Folk Music of China: Living Instrumental Traditions (Oxford, 1995/R, 2/1998 with CD), 181—225

Manbalar

tahrir
  1. Britannica Library
  2. mus-instruments.ru GUAN
  3. Britannica Library
  4. Alan R. Thrasher. „Xiao“ (en). Grove Music Online. Qaraldi: 2016-yil 4-iyun.
  5. Oxford Music Online
  6. Oxford Music Online